ίττα

ἴττα, ἡ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) το πτηνό δρυοκόλαψ, δρυοκολάπτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Διαλεκτικός, τ. πιθ. κυπρ., τού τ. σίττη «είδος δρυοκολάπτη»].